พ่อของฉัน

               พ่อของฉันเป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัว ครอบครัวของพ่อยากจนพ่อจึงต้องไปอยู่บ้านญาติคนนั้นบ้างคนนี้บ้างไม่ได้อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง จนกระทั่งพ่อย้ายไปอยู่บ้านไทยบรรเลงพ่อก็ได้หัดเล่นดนตรีไทย พ่อเล่าให้ฟังว่า ที่บ้านไทยบรรเลงมีเด็กมาอยู่หลายคน อายุเท่าพ่อบ้างน้อยกว่าพ่อบ้าง พ่อต้องคอยดูแลพวกเขา พ่อบอกว่าในบรรดาอาหารที่พ่อทำให้พวกเขากิน พวกเขาบอกว่าน้ำปลามะนาวที่พ่อทำไว้ราดกับไข่เจียวพ่อแทำอร่อยที่สุด ซึ่งฉันก็เห็นด้วยเพราะเวลาพ่อทำไข่เจียวทีไรพ่อชอบใส่น้ำมันเยอะ ถึงมันจะฟูสวยแต่ว่าน้ำมันมันเยิ้มเกินไป แต่พอเอามากินน้ำปลามะนาวของพ่อมันกลับอร่อยมากเสียอย่างนั้น คงเพราะพ่อทำน้ำปลาออกมาได้ไม่เปรี้ยวเกิน เค็มเกิน หรือเผ็ดเกินไป นอกจากนี้พ่อยังเล่าให้ฟังอีกว่าพ่อรู้จักกับแม่ก็ตอนงานคืนสู่เหย้าโดยรุ่นน้องของพ่อที่เป็นเพื่อนแม่เป็นคนแนะนำให้รู้จัก จากนั้นพ่อก็เริ่มจีบแม่โดยพ่อจะซื้อไก่ทอดไปหาแม่ที่บ้านแล้วพอพ่อไปถึงตาก็จะตะโกนว่า "จะมาทำไมบ่อยๆบ้านตัวเองไม่มีรึไง" ที่บ้านของแม่เลี้ยงหมาไว้หลายตัวพ่อชอบเล่นกับหมาของแม่มาก แม่เคยนินทาพ่อให้ฟังว่าตอนพ่อไปจีบแม่บางทีแม่ยังสงสัยว่า พ่อไปจีบแม่หรือจีบหมาบ้านแม่กันแน่แถมบางทีพ่อก็ชอบหยิบลิปมันออกมาทาปากบ่อยๆจนแม่อดคิดว่าพ่อเป็นเกย์ แล้วพอฉันถามแม่ว่าแล้วแม่มาแต่งกับพ่อได้ยังไงแม่ก็จะตอบว่า ไม่รู้สิเสมอ พ่อมักจะรับตีระนาดที่งานศพบ้างงานอื่นบ้างก็เพื่อหาเงินเข้าบ้านเพิ่ม และนั่นทำให้ฉันไม่ค่อยสนิทกับพ่อเท่าที่ควรแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็บอกได้ว่าพ่อของฉันเป็นคนน่ารักมากและใจดีมากๆ(แต่เวลาพ่อโมโหก็น่ากลัวมากๆเช่นกัน) สุดท้ายนี้ที่ฉันอยากบอกคือ ฉันรักพ่อที่สุดเลย